казнитлаш

казнитлаш
Г. ка́зняш ем
1. казнить; подвергать смертной казни. Суд деч посна казнитлаш казнить без суда.
□ Адашевым изменник шотеш титаклен, кугыжа казнитлыш. К. Васин. Обвинив Адашева в измене, государь казнил его. Ср. пушташ.
2. перен. казнить; мучить, терзать (йӧсландараш, орландараш). (Пӧча:) Молан мыйым кажне кечын казнитлет? М. Рыбаков. (Пӧча:) Почему ты меня мучаешь каждый день?

Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»