- казнитлаш
- Г. ка́зняш ем1. казнить; подвергать смертной казни. Суд деч посна казнитлаш казнить без суда.□ Адашевым изменник шотеш титаклен, кугыжа казнитлыш. К. Васин. Обвинив Адашева в измене, государь казнил его. Ср. пушташ.2. перен. казнить; мучить, терзать (йӧсландараш, орландараш). (Пӧча:) Молан мыйым кажне кечын казнитлет? М. Рыбаков. (Пӧча:) Почему ты меня мучаешь каждый день?
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.